Sene başında ileri derece zatürre teşhisi koyuldu. “Bebeğim var, hastanede yatamam. Söz veriyorum her gün geleceğim” diye doktora yalvardım. Tabi ki kabul etmedi ve 6 gün hastanede kaldım 🤦🏻♀️ Celil Ediz’e babası ve babaannesi gül gibi bakarken bile içim gidiyordu uzakta oluşuma. Yaptığım elbette şımarıklık ama insan yokluğu görmeden varlığın kıymetini bilemiyor 🤷🏻♀️ Annemin bir duası vardır; Allah sizi evladınıza, evladınızı da size bağışlasın. Sürekli dilimdedir; arkada...
30 Ağustos, 29 Ekim ve 10 Kasım’ı okulda yaşayan Celil Ediz’de Atatürk hayranlığı başladı 🥰 Henüz olayları, kişileri tam kavrayamasa da törenler epey heyecanlandırdı. Hatta 10 Kasım’da kasımpatılarla okula gidince doğum günü kutlaması sandı 😳Tabi ki geçmişimizi öğreteceğiz, okulda görecek ama teknoloji neslinin ilgisini nasıl çekeceğiz? 🤔 Bizlere kitaplar yeterdi de yeni nesil daha fazlasını, kolayını istiyor. Ben de “Celil Ediz büyüyünce izleyeceğimiz filmler” listesine tarihimizi...
“Anne, hamile kaldığı günden itibaren anneliği hisseder ama baba, anne gibi fiziksel bağı olmadığından bebek onu az çok tanıyana kadar sevgiyi hissedemeyebilir.” denir 🙄 Bizim evde gözlemleyemedim çünkü Onur ilk günden beri Celil Ediz’i kalbinin üstünden indirmedi 👨👦Baba evlat ilişkisi hep irdelenir, kitap ve filmlere konu olur. Haberlerde izlediğimiz, yaşadığımız üzücü ilişkiler kadar gıpta edilecekler de var. Hele bazen öyle bir film izleriz ki (Kramer vs Kramer ve I Am Sam gibi) baba evlat...
2 hafta önce Zincirlikuyu’da metrobüsü bekliyordum. 2-3 tane dolu gelene binmeyip boşu bekledim. Gelen boşa keyifle oturdum. Önümde 7-8 yaşlarında bir oğlanla babası ayaktalardı. Çocuğa yer verdim, adam itiraz etse de kabul etmedim. Çevremdekiler şaşırdı; yer verdiğim kişi yaşlı olsa mecburum ama çocuk olunca “gereksiz iyilik” görünüyor 🤦🏻♀️ Yaşlılara verdiğimiz kıymeti çocuklara ne kadar verebiliyoruz? Ataerkil toplumda arka planda kalanlar kadınlar kadar çocuklar değil midir? Neden ah...
2008’de mezun olur olmaz çalışmaya başladım. Celil Ediz’e 5 aylık hamileyken kendi isteğimle ara verdim (hala bıraktım diyemiyorum) 🤰🏻 4 yıllık “ev kadınlığından” (ev hanımlığındaki o hanımlığı hala göremedim) öğrendiğim şeyler çok basit: Asla kıymet bilinmeyen, yapılanların görülmediği, ciddiye alınmayan, emeğe karşılık maddi getirisi olmadığından boş oturulduğu düşünülen görünmez meslek 💆🏻♀️ Hele anneyseniz Fatma olmaktan öte sadece anne ve ev kadınlığından...
Büyük şehirde yaşam; sağlıkta, eğitimde, sosyalleşmekte sayısız imkan sunuyor. Diğer yandan, yoruyor be ahali 🤦🏻♀️ Yetişememe durumu, hele İstanbul’daysanız trafiği ve kalabalığı, hayat pahalılığı kanınızı çekebiliyor 🥺 Onur’la hayalimiz emekli olunca İstanbul’dan kaçmak 🏡 Şahsen Celil Ediz’in eğitimini ve sosyal yaşam imkanını düşünmesem (Onur’un işi de var tabi) beni İstanbul’da tutan bir şey yok 🤷🏻♀️ Yaşattığı fiziksel ve ruhsal yorgunlukta ne kendimize...
Annemin en büyüğü 13 yaşında 4 torunu var 👩🏻👦🏻👧🏻👶🏻 Her torunu büyürken farkındalıklarının yüksek olmasına hayret ediyor. “Bizim zamanımızda doktora sormak yoktu, bu kadar oyuncak yoktu, teknoloji yoktu, büyüklere hürmet var ama çocuklara ilgi yoktu.” gibi kendi anneliği ve bizim anneliğimiz arasında sayısız kıyaslamaya girer. Haklı da 🤷🏻♀️ Konu maddi imkansızlıktan öte yoksunluktu. İster Çorum’da (memleketim) ister İstanbul’un göbeğinde ol; doktoruna mesaj atıp...
“Anne ve baba, evladının tahtını yaparmış da bahtını yapamazmış” derler. Tahtını yapanlar için tamam da ya yapmayanlar için ne demeli? 🙄 Evladının yanında olmamayı tercih edenler hangi bahaneye sığınabilirler? O çocukların aile kavramını anlayabilmeleri ve hayata daha sağlam adım atmaları için rol modelleri olmadığında parçalarını kim tamir edecek 🤷🏻♀️ Ömür boyu devam edecek hesaplaşmalarının Z raporunu nasıl çıkaracaklar? Haklı sebepler sıralanabilir ama bir çocuğun kolunu...
Irkçılığı ya da sınıfsal ayrımı kınasak da maalesef fark etmeden bile yapıyoruz 🙄 Celil Ediz el ayak hastalığını kapıp da bir yıldır hasretle beklediğim tatilden aynı gün eve döndüğümüzde kendi kendime hastalığı Türkiye’ye getirenlere kızmıştım 🤦🏻♀️ Asıl sebep tabi ki kişiler değildi, hem çocuğun acı çekmesine hem de tatilin çöpe gitmesine üzülmüştüm 😔 Oysa hepimiz aynı kabuğun içindeki nar taneleri gibiyiz; tıpkı Ümit Ünal’ın bolca mesaj içeren Nar filmindeki...
Yanıtını kendim bile bulamadığım bazı soruların ilerde Celil Ediz tarafından sorulacağını biliyorum 🙄 Hak, hukuk, adaleti gündemdeki olaylarla açıklamam imkansız da vicdanımızla hukuku nasıl denkleştireceğiz; bilmiyorum 🤷🏻♀️ Yolda/haberlerde göreceği (umarım yaşamayacağı) “Bu adam kadını neden dövdü?”, “Bu hayvanı kim yaraladı?”, “Bu çocuk neden dayak yiyor, acı çekiyor?”, “O çocuk çöpün içinde ne arıyor?”a ne diyebilirim? 🙁 Herkes kendi adaletini sağlayamayacağı...
