Dünyevi streslerden, sıkıntılardan azıcık uzaklaşmak için sığındığım ilk liman hep filmler oluyor 📽 Bu zor anlarımda kaçtığım filmlerin illa komedi olmasına da gerek yok. Yoğun dram seyrederken de korku gerilimle yüzleşirken de “andan” kopabiliyorum 😌 Gene de eğer birkaç gün benden ses çıkmazsa bilin ki o aralar Yeşilçam filmlerini üst üste izliyorumdur 🙈 Melodram havası, masumiyeti senaryolardaki tökezlemelere rağmen iyi gelir. Geçenlerde izlediğim bir Japon anime filminde de aynı hissiyata...
Üniversitesi’nde CIP101 isimli saha dersi zorunludur. Toplumsal Duyarlılık Projesi açılımlı bu dersin odak noktasında çocuklar, yaşlılar, engelliler, hayvanlar, çevre, sağlık var ve bu projelerden biri seçilebiliyor 🤓 2 sene boyunca (gönüllü olarak da) Kayışdağı Darülaceze’ye yaşlılarla sohbete gittim. Öyle güzel anılar biriktirip öyle güzel insanlarla tanıştım ki sonrasında annemi de götürdüm. Tek üzücü yanı her gittiğinizde içlerinden birinin eksilmesi oluyordu 💔 Kimsesizliği ilk orada...
Zor günlerde, doğal afetlerde, karda kışta veya çevremizde gördükçe birlik olma duygumuz artıyor 💜 Çoluk çocuk demeden, yaşlı genç ayırt etmeden, her türlü canlıya destek olmak için kenetleniyoruz 👍🏼Bu konuda sosyal medyanın rolü ayrıca mutlu ediyor 🤗 Peki, size kritik bir sorum var: Her kuruşu hesaplayacak kadar zar zor geçiniyorsunuz. Yıl sonunda 1.000 Euro prim alacaksınız. Lakin şirketiniz zor durumda; ya hepinize prim verilecek ya da ekibinizden biri işten çıkarılacak. Sonuç tamamen size ait...
“Beynimizin sadece %10’unu kullanıyormuşuz” bilgisiyle büyürken “Acaba hepsini kullansaydık nasıl olurdu?” diye çokça hayal etmişizdir 💭 Tabi hayaller yaştan yaşa, karakterden karaktere, kadından erkeğe, kültürden kültüre değişir. 10 sene önceki cevaplarımla şimdikileri kıyaslayınca kahkaha atıyorum🙈 Peki, beyni sadece daha fazla para için mi kullanırsınız? Bu sizi tatmin eder mi? Hadi 10 yıl sonra tekrar seyrettiğim Limit Yok ile cevabı görelim 📽 Özel ve iş hayatında başarısızlıkları...
Psikopat, şizofren, deli, kafasız, dengesiz gibi sayısız kelimeyi ne kadar kolay dilden çıkarıp savurabiliyoruz 🤦🏻♀️ Söylenip geçilen ama aslında bunların hepsinin psikolojide yerinin olması ne kadar üzücü bir durum 😔 Tabi üzücü olan gerçek anlamını bilmeden veya bahsettiğimiz kişilerin gerçek durumunu düşünmeden sarf etmemizdir. “Neden, nasıl?” demeden eleştirdiğimiz, önyargıların dibini sıyırdığımız, korktuğumuz veya kaçtığımız, yol göstermek veya yol vermek varken...
“Hayatının dönüm noktası nedir?” diye sorulsa “Annelik” cevabını veririm. Katı düşüncelerimi törpüleyen, hayırları evete çeviren, kendi hayatımı istediğim gibi yaşayamazken annelikle beraber tamamen hayatımdan feragat ettiren, sabrımın taştığı anda gülüşüyle “Oy seni verene kurban olurum” dedirten, gelecekle ilgili beklentim olmazken onla daha sağlıklı, daha uzun ömür dileyen birine döndüm ♻️ Birçok annenin bu konuda benle aynı fikirde olduğuna inanıyorum. Bir dönüşüm hikayesinin...
Günler, haftalar, yıllar önce yaşadığınız bir olay içinizde uhde olarak hiç kalıyor mu? “O anda şunu söyleseydim, onu değil de bunu seçseydim, bir kız kardeşim olsaydı, daha erken anne olsaydım ya da işi bırakmasaydım, o bölümü değil de diğerini seçseydim ne olurdu?” gibi cümleler zaman zaman aklımdan geçiyor 👀 Hiçbiri pişmanlık için sorgulanmıyor tabi ama bazen çaresiz kaldığınızda bir suçlu veya sebep aramak istersiniz ya, benimki de o hesap 🤷🏻♀️ Neyse ki benimkiler vicdanımı...
4 yıldır adımdan çok duyduğum “anne” kelimesi çok şey öğretti. Meğer çocukluğun önemini bilmiyormuşum 🤷🏻♀️ Celil Ediz’i büyütürken 30 yıldır içimde sıkışıp kalmış minik Fatma’ya da el uzatıyorum 👧🏻 Unutulmayacak travmalar yaşamasam da çocukluğumla barışık biri değilim 🙄 Yılların birikmiş tozunu süpürmek de kolay değil ama fena gitmiyor 🤓 Aynı anda iki çocuk büyütüyorum ve bilin bakalım hangisi daha şanslı 👦🏻 Bu nedenle çocuk yetiştirmeyle ilgili projelere...
Onur’la karakterlerimiz, hayata bakış açımız, hedeflerimiz pek örtüşmez 🤭 Ben plan insanıyken o, anı yaşamayı tercih eden ve sonraki adımı düşünmeyendir. Ben ciddi, sakin, mesafeliyken Onur, cana yakın, heyecanlı, coşkulu olandır 🥳 Aradan geçen 11 senede ben kendimi akışa bırakmayı öğrendim, o da benim düzenime alıştı. Birbirimizin nefesini kesecek kadar severken birlikte nefes almayı da öğrendik 🙏🏻 E kolay olmadı tabi ama şimdilik idare ediyoruz 🙈 İşin içine evlilik, aileler, çocuk...
Geçen haftalarda futbolda yapılan bariz ırkçılığı hepimiz kınadık, yaklaşıma sinirlendik. Hatta kendimizi tutamayıp konuyla ilgili içeriklerin altına “Bu yapılmamalı, onlar da insan” diye mesajlar attık çünkü bu yorumun bile derin ırkçılığa girdiğinin farkına varamadık 🤦🏻♀️ Sadece ırkçılığa değil, daha geniş kapsamda ayrımcılığa o kadar empoze edilmişiz ki ten rengi, taşıdığı genler ötesinde tuttuğu takımdan mezun olduğu okula, sosyal statüden oturduğu semte kadar...
