Küçüklüğümden beri puzzlela aşırı ilgiliyim. 🧩 Parçaları birleştirmek, büyük şablona odaklanıp kafayı ona yormak ve dünyayı tamamen unutmak film seyretmekten sonraki en büyük tutkumdu 😍 Hele üniversite yıllarında yerde puzzle yapmaya o kadar kendimi kaptırmıştım ki annem dizlerimden hasta olacağımı düşünürdü 👀 Bu sevdam Celil Ediz ayaklanana kadar devam etti, sonra ona devrettim. Legolardan sonra en eğlendiği şey onun tabiriyle “dedektif oyunları”dır! Bu ister puzzle olsun ister resimdeki...
Çocukluğumda, gençliğimde psikolog veya psikiyatristlere gidenlere “deli” gözüyle bakanlar vardı. Hem tecrübesizlik hem bilgisizlikle ister istemez etkilenirdim bu fikirden 🤷🏻♀️ Destek alanlara “Ne oldu indin mi çocukluğa heheehe!” gibi bel altı vurulan ortamlardan çok şükür bugünlere kadar geldik ✌🏼 Sosyal medyanın gücü, dizilerin terapileri öne çıkarması, konuyla ilgili kitapların yaygınlaşması profesyonel desteğe inancı da yükseltti 👍🏼 Kitap okurken bile kendi kendimize...
Hem akrabalardan uzak büyümek hem aile kodlamalarının dayatmalarıyla yıllar içinde yalnızlığa daha meyilli bir karakterim oluştu 👀 Yani koca koca insanlara “Yalnızlığı seviyor, kalabalıkta duramıyor” gibi yargılamalardan önce azıcık sorgulamak gerek 🧐 Hele de kitaplarla, filmlerle birbirinden farklı yüzlerce karakterin hayatına şahit olunurken karşımızdakine daha ılımlı, daha yargısız, hadi en azından at gözlüğünü çıkararak bakmak zor olmamalı 🤷🏻♀️ Açıkçası yumurtayı tek...
Bir gruba, topluma ait olmak güven hissi verse de kendi kararını alamayacak kadar kurallı, baskıcı yapı insanı boğuyor 😨 Bu ister siyasi görüş ister dini bağlanma olsun, fark etmiyor 🤷🏻♀️ Ne yazık ki kadınların her alanda yara aldığı dünyada bir de katı kuralları olan toplumlarda kadınların tamamen ikinci plana atılması, önemsenmemesi ve sonunda içten içe kendini yiyip bitirmesi yürek burkuyor 😔 Bunu yaşanmış bir hikayeyle tekrar görmek üzücü olsa da dizi haline gelmesinin başarısına...
Hayatının kontrolünü ele almak için dibi mi görmek lazım yoksa içten gelen bir ateş sizi her koşulda harlar mı, bilmiyorum 🤷🏻♀️ Kitabını okuduğum, filmini izlediğim nice biyografide ortak olan tek nokta çok çalışmaktan ve birçok şeyi arkada bırakmaktan geçiyor 👀 Biz bunu yapabilir miyiz? Şahsen destek alacak kimsem olmadığından sevdiğim kariyerime ara verdim ve hala dönemiyorum. Koşullar mı farklı, öncelikler mi farklı yoksa o içte harlanan ateş mi yok? Hangisi asıl sebep kararsız olsam da...
Adaletle hukukun aynı olmadığını/olamadığını bilsem de geçen sene muhteşem detaylarıyla Şahsiyet dizisini izledikten sonra iyice karamsarlığa düşmüştüm ⚖️ Türkiye’nin hali ortada da hukuka sığınmaktan başka çaremiz/gücümüz yok. Hani anne babalarımız bizi büyütürken “Biz sana güveniyoruz, çevreye güvenmiyoruz” derlerdi ya (sinir olurdum), haklılarmış 🙄 Gene de koruna koruna ne kadar hayat yaşanır ve yaşatılır, bilmiyorum 🤷🏻♀️ Anne olduktan sonra bunları daha çok...
Yanıtını kendim bile bulamadığım bazı soruların ilerde Celil Ediz tarafından sorulacağını biliyorum 🙄 Hak, hukuk, adaleti gündemdeki olaylarla açıklamam imkansız da vicdanımızla hukuku nasıl denkleştireceğiz; bilmiyorum 🤷🏻♀️ Yolda/haberlerde göreceği (umarım yaşamayacağı) “Bu adam kadını neden dövdü?”, “Bu hayvanı kim yaraladı?”, “Bu çocuk neden dayak yiyor, acı çekiyor?”, “O çocuk çöpün içinde ne arıyor?”a ne diyebilirim? 🙁 Herkes kendi adaletini sağlayamayacağı...
Annelik bana duygusal ve sabırlı olmayı, karşı tarafı daha iyi dinlemeyi, empati kurmayı, aile birliğinin önemini, kuyunun dibine inmişken ışığı görmeyi öğretti 🕯 Hayata hem mantıkla hem duyguyla yaklaşmayı gösterdi ⚖️ Celil Ediz sayesinde hem ben hem Onur ciddi şekilde yaş aldık; iyi ki de her şeye beraber göğüs gerebildik 💑 Bu 3 yıllık ebeveynlik yolunda beni duygu açısından doyuran Celil Ediz dışında bir şey daha vardı; sayesinde Gülseren Budayıcıoğlu’nu tanıyıp kitaplarını...
Yakın tarihi anlatan kitaplar, araştırmalar, makaleler ilgilisi için bulunmaz nimet iken, ekrana aktarılması ilgili ilgisizi mutlaka kendine çekiyor 🤓 Bu konuda belgeseller ilk akla gelen olsa da kaliteli film ve diziler en hızlı yayılan eserler oluyor 📽 Son zamanların en ilgi çeken yakın tarih projesi ise kesinlikle Çernobil’dir! HBO’nun 5 bölümlük mini dizisi kısa sürede herkesin diline dolandı. Ben de dayanamayıp 3 bölümü peş peşe izledim 🖥 26 Nisan 1986’da Sovyetler Birliği, Çernobil’de nükleer...
Merhametimizden kaynaklanan zaafımız var: Talep edilmediği halde tavsiye vermek! Bunu annelerimiz de, yaşıtlarımız da sosyal medyadaki hemcinslerimiz de yapıyor. İşin bir adım ötesiyse en ufak sıkıntıyı paylaşınca “Senin yaşadığın ne ki? Bak ben bunla uğraşıyorum.” diyerek hem kendini öne çıkarma çabası hem seni vicdan azabına boğma arzusudur. Hikayelerde sinema haricinde ne zaman bir şey paylaşsam – çocuk, evlilik, geçim, aile – en az 2-3 canım hemcinsim “Siz gene iyisiniz tek çocuğunuz var, en...
