Çocukluk döneminde ruhunuzda boşluk yaşamadıysanız ne ala! Yaşadıysanız o boşluğu, ömür boyu kapamak için çeşitli yollara başvurabilirsiniz. Şanslıysanız hem kendinize hem çevrenize faydalı bir şey seçip yaralarınıza merhem sürebilirsiniz. Belki kendiniz keşfederek, belki çevrenin yol göstermesiyle buna ulaşmak mümkün. Lakin çevrenizde elinizi tutan biri yoksa, o boşluğu doldurmak pek de kolay olmuyor; tıpkı Katie gibi! Karşınızda Babalar ve Kızları
Pulitzer Ödüllü yazar Jake Davis, eşinin ölümü sonrası psikiyatrik sorunlarla mücadele eder. 5 yaşındaki kızı Katie’yi istemeyerek de olsa teyzesine bırakır. Olayın üzerinden seneler geçmesine ve genç kız olmasına rağmen Katie, çocukluktan kalan sorunlarıyla yüzleşmeye devam eder.
Senaryo ve kurgu çok başarılı sayılamasa da ve durağanlığıyla bazen tökezlese de insan psikolojisini irdeleme yönü beklentimin çok üstünde çıktı. Baba ve kızın mükemmel ilişkisi gözlerdeki yaşı akıtırken seneler içinde kızın travmalarının tekrarlanması ve bu girdaptan çıkamaması hayli düşündürdü. Çoğu sorunun dibine inildiğinde çocukluğumuzun el sallaması hüzünlendirir ya, işte Katie’nin hikayesinde o hüzün tekrar başrolde oynuyor. Kaybetme korkusunun birini sınırsızca sevme korkusuyla çakıştığı o anda kıza kocaman sarılmak ve yalnız olmadığını hissettirmek istedim. Seçtiği yolun yanlışını fark edip onu anlamaya çalıştım. Gerçekte olsa anlar ve kabul eder miyim, hayır. Bu da hayatın cilvesi.
Babanın mücadelesine karşın hayatın attığı tokatlara mı kızarsınız yoksa baba kızın bakışlarında erir misiniz, bilmiyorum. IMDb puanı biraz fazla olsa da psikolojiyle ilgileniyorsanız ve sizin de çocukluğunuzdan kalan yaralarınız varsa filmi seveceğinize inanıyorum! BluTV’de bulabilirsiniz. IMDb 7.1, 116 dk, türü dram, +15
#sinemaseveranne #fathersanddaughters#babalarvekızları #blutv #babafilmleri @blutv
