Celil Ediz’in abisi (kuzeni) bebekken annemin tuşlu telefon ekranını kaydıramayınca şaşkınlıkla bakardı! Annem baktı olmuyor, Celil Ediz doğunca dokunmatik telefon aldı! Şimdi hemen her gün görüntülü konuşuyorlar. Teknoloji manevi bağları köreltti, fiziksel hareketi azalttı, iletişimi kolaylaştırırken aslında hayli azalttı 👀 Peki, vazgeçme imkanı var mı? Çok zor 🤷🏻♀️ Evde çaktırılmayan kontrol eşliğinde orta noktayı bulmaya çalışıyoruz (tabi yaş daha 5, ilerisi meçhul). Ama çarpıcı ve eğlenceli bir örneği bize yol gösteriyor: Ailem Robotlara Karşı 📽
Katie, hayalindeki sinema okuluna girmeyi başarır ve bavulunu toplar. Son anda uçak yerine ailesiyle kara yolu üzerinden gideceğini öğrendiğinde biraz hayıflanır çünkü babasıyla arası iyi değildir. Yola çıktıklarındaysa robotların dünyayı istila ettiğini öğrenirler. Teknoloji insanlara karşıdır! Ailenin yapacağı tek şeyse insanlığı kurtarmaktır!
İzleyici olarak animasyondan beklediğim her şeyi veren bir proje olmuş: Temiz senaryo, başarılı seslendirme, harika çizim, renk cümbüşü, etkileyici kurgu, yeterli karakter sayısı ve satır aralarındaki birbirinden güzel ama göze batmayan mesajlar ✅ Yaş sınırına dikkat ederek (!) oturup ailecek izlenebilir. Teknolojinin doğaya verdiği zarar kadar insan ilişkilerini de bozması, mesafeleri artırması kaçınılmaz bir gerçek😏 Elimizde mutlaka ya telefon ya TV kumandası ya da tablet oluyor. Teknolojiyi yakalayamayan ve buna karşı olan nesille yeni neslin fikir ayrılığı da arayı hayli açıyor 👎🏼 Bu bozulan dengenin mizah aracılığıyla irdelenmesi çok samimi geldi ☺️ Kuşak çatışmasını böyle uçuk (!) fikirle izlemek itiraf etmeliyim ki hayli yordu ama günümüz teknolojisi ancak böyle yoğun ve abartılarak anlatılabilirdi 🙈 Baba kız ilişkisini iç geçirerek seyrettim, yaşayanlar bilir. Bittiğinde azıcık kafam şişmiş olsa da çıkarılan ders buna değer. IMDb puanı bana göre fazla olsa da beklenenleri karşıladığından kabul edilebilir✌🏼IMDb 7.8, 113 dk, türü animasyon-macera-komedi, +13
