1 yılı aşkındır hangi aydayız veya hangi gündeyiz, takip edemiyorum 📆 Gönüllü karantinada o kadar rutine girdik ki dün akşam yediğim yemeği ilk seferde hatırlayamıyor veya bulaşık makinesine dikkatlice bakmadan yıkayıp yıkamadığımı anlayamıyorum 🤦🏻♀️ Groundhog Day filmini yaşarcasına her gün aynı güne uyanıyor ama günümüzü daha anlamlı kılacak bir şeyler yapamıyoruz 🤷🏻♀️ Bu çıkmazın içinde ne kadar yaşanır bilmiyorum ama pes etmeye de gönül razı değil 👊🏼 Tıpkı en iyi kısa film dalında Oscar adayı Two Distant Strangers gibi 📽
Siyahi bir genç, arkadaşının evinden çıkıp evine ve köpeğine gitmek ister. Ama dışarı adım atar atmaz hayatının en kötü günü tekrar tekrar başlar.
Oscar adayı bu filmde konu değil de süreç oldukça tanıdık: Her gün aynı güne uyanmak 🌪 Kısa filmi diğerlerinden ayıran ise seçilen konudur. Amerika’da geçen sene yaşanan üzücü olaydan sonra #blacklivesmatter etiketini hatırlarsınız. Film de siyahilere karşı polislerin tutumunu hayli net bir şekilde gözler önüne seriyor. İzlerken hem geriliyor hem sinirleniyor hem de çıkış yolu bulmak istiyorsunuz ✌🏼Hatta ana karaktere “Yahu sen de bir uslu uslu yoluna devam et, eğ başını geç kurtul” diyebiliyorsunuz 🤭 İyi de bunu düşünmenin bile bir ırkçılık söyleminden farkı yok 🤦🏻♀️ İşte filmdeki bu eleştiri benim çok hoşuma gitti 👍🏼 Basit, akıcı, sinir bozucu ve maalesef ki gerçek! Bittiğinde çıkan isimler ise kucağınıza koca bir yük bırakıyor 😔 Seyretmeye ve bakış açısını genişletmeye değer. IMDb 6.9, 32 dk, türü kısa film-dram-bilimkurgu, +18
