2 yaş sendromuna yeğenlerimden aşinaydım. Ama kimse bana 3 ve 4 yaşta da benzer sendromlar olduğunu söylememişti 😳 1 metrelik çocuğa yetişkin muamelesi yapıp saygıyla dinliyor, anlamaya çalışıyor, bireyliğine saygı gösteriyorum 👀 Bazen çok zorlanıyorum 🤷🏻♀️ Başarıyor muyum? Kısmetse seneler sonra göreceğiz. Celil Ediz’le ilişkimi düşündükçe bırakın çocukluğumu, ergenliğimde bile benzer saygıyı görmediğimi hüzünle fark ediyorum 😔Sonra yıllar önce izlediğim bir film aklıma geliyor ve diyorum ki “Sabret, saygı duy, anlamaya çalış Fatma!” O film hangisi mi? Benle yaşıt olan Kahvaltı Kulübü 📽
Aynı lisede okuyup birbirini tanımayan 5 lise öğrencisi bir cumartesi günü kütüphanede cezaya kalırlar! Popüler Claire, çalışkan Brian, sporcu Andrew, sıra dışı Allison, asi John; verilen bir kompozisyon ödeviyle hem kendilerini hem birbirlerini tanımaya çalışırlar.
Ergenlik filmi denince akla gelen ilk filmlerden olan Kahvaltı Kulübü, 35 yıl önce çekilmiş olsa bile günümüzde de asla yabancılık çekilmeyecek nokta atışlarıyla herkesi kendine çekebiliyor ✌🏼Neden herkes? Hepimiz ergenliği öyle ya da böyle yaşadık. Belki çoğumuza yaşamak için fırsat bile tanınmadı. Ama anne babamızın bizi anlamadığı zamanlar mutlaka olmuştur 👀 Onlar için önemsiz görünen, bizim merkezimizde olan sorunlar arttıkça kaçımız çıkmaza girmedik ki? Aile baskısı bir yandan, kişiliğimizi oluşturma çabası diğer yandan belki de en sakin “Hayır!”ımız bile kıyamet alameti sanıldı 🤦🏻♀️ Filmde de birbirinden farklı karakterler olmalarına rağmen ortak sorunlarla birbirlerine saygı göstermeyi ve bağlanmayı, birbirilerini anlamayı öğreniyorlar 👍🏼 Seçilen müzikleriyle, 80ler kostümleriyle, tek mekanda birçok konuya değinebilmesiyle Kahvaltı Kulübü ileride Celil Ediz’le keyifle izlemek istediğim filmlerden biridir 👩👦O kadar çabama rağmen eminim ki “Anne gördün mü işte sen de böyle yapıyorsun!” diyecek 😁Bilmediği şeyse beyefendi 2 yaşından beri ergenlikte! Netflix’te var. IMDb 7.9, 97 dakika, türü dram-dram komedi, +16