Saçın boyunu, bluzun dekoltesini, rujun kırmızısını, ayakkabının topuklusunu, kahkahanın sesini, sokakta yürümenin saatini toplayın, bir “Bu oğlan büyüyünce çok canlar yakacak” etmez 👎🏼 Niye? Kadın görünmezdir, görünmemelidir. Sadece fiziksel istismarı düşünmeyin, zihinsel ve duygusal olarak da sürekli baskı altındadır. İster çift üniversite bitirsin ister okuma yazma bilmesin; er geç “Ojen fazla mı vamp olmuş? Gömleğinin rengi çok dikkat çekici! E annesin artık, önceliğin evladın” gibi söylemlere maruz kalır. Bazılarımız şanslı olarak seçim hakkını ele alabilmiş, bazılarımızsa pimi çekilmeye hazır bomba misali bekliyor 💣 O bombayı ya başkası hazinle patlatıyor ya da kendisi; tıpkı Netflix’in yeni yerli dizisi Fatma gibi 📽
Kocası ortadan kaybolunca tek başına kalan Fatma, temizliğe gitmeye başlar. Kimsenin önemsemediği bu kadın, eşinin izini ararken kapkaranlık bir dünyaya adım atar.
Yoğun dramını suç ve gerilim türleriyle besleyen senaryoyu sevdim ✅ Fatma karakteri yerli projeler içinde neredeyse karşımıza hiç çıkmayacak farklılıkla kaleme alınmış 👀 Görünmezlik pelerinini çocukluğundan itibaren üzerine geçirmiş bir kadın, evladıyla pimi çekilmiş bombaya dönüşüyor 💣 Senaryo tamamen Fatma karakterine odaklanıyor. Yan karakterlerin ayrı hikayesi yok, hepsi onu besliyor. Her olayın ona çıkması seyirliği ara ara tökezletse de genele yayılmıyor. Hemen her toprakta kadına biçilen görevlerin benzerliği ve konunun güncelliği hikayeyi sevmenin başka bir sebebidir 👍🏼 Görmeyi, duymayı kabul etmediğimiz hayatların varlığını vurgulayan diziyi bir kadın ve anne olarak içselleştirebildim. Antikahraman olsa da dönüşümünü, isyanını, gözlerindeki anne şefkatini, hayata olan nefretini anlayabildim✌🏼Belki dozajı belki yolu farklı ama kadının gücü içinde hep var. Eminim Burcu Biricik’in bu karakterden sonra normal hayata dönüşü zor olmuştur; inanılmaz başarılı oynamış 👏🏻 6 bölüm az gelse de 2. sezonu bekliyorum. IMDb 7.7, türü suç-dram-gerilim, ortalama 40 dk, +16
