Onur’la hayalimizde – çoğu büyükşehir insanı gibi – emekli döneminde sahil kasabasına taşınmak var 🏡 13 Mart 2020’den beri bu hayali hemen, şimdi yaşamak istiyoruz çünkü balkonsuz, bahçesiz, sitede 4 yaş bebesiyle gönüllü karantinada yaşamak ve hayatı normalmiş gibi kabullenmek cidden zor 🤷🏻♀️🤦🏻♀️ Tabi o hayat için birikim, ev, iş, çocuğa okul imkanı gibi sayısız prosedür ve aslında bahane sayıyoruz 👀 Sanki gideceği okul ona her şeyi sunacak, sanki yaşayacağı ev mükemmel olmak zorunda, sanki şu an günü kurtardığımız paraya orada hiç ulaşamayacağız 🙄 Konfor alanından çıkma korkusunu emekliliğe kadar ötelerken yarınımızın garantisinin olmaması da garip bir muamma; değil mi? Bunları tekrar tekrar düşündüren, Corona günlerinde izleyince “Benim burada ne işim var?” dedirten, keyifli bir filme var mısınız? Hadi gelin İyi Bir Yıl’a 📽
Londra’da yatırım danışmanlığı yapan Max, amcasından kalan üzüm bağını satmak için Fransa’ya gider. İşler ummadığı kadar ters gidince dönüşü uzar ve hayat akışı hızla değişir.
Konuya bakıldığında ana karakteri genelde kadın beklenirken erkeğin öne çıkması hem şaşırtıcı hem ilgi çekici geliyor. Kitap uyarlaması senaryo aslında orta şeker ama Fransa’nın güzel köy yollarını öne çıkararak mevcut sıkıntımızdan bizi uzaklaştırması, harika müzik çalışmaları, baş rol oyuncularının enerjisi bir araya gelmesi filmin puanını yükseltiyor ✌🏼Russell Crowe’u sevmeyen biri olmama rağmen, biraz da Marion Cotillard hayranlığıyla bu filmi birkaç defa izledim 😍 Genel havası keyiflendiriyor. Özellikle erkek karakterin romantik değişimi güzel işleniyor ✅
Para ile huzurlu yaşam arasında tercih yapma özgürlüğüne kavuşan kaç kişiyiz? İşte yukarıda bahsettiğim konfor alanından çıkma ve sonucunu görmek için ideal bir film. IMDb 7, türü dram komedi-romantik, 117 dk
