Celil Ediz kendini ifade etmeye başladığından beri hayata başkasının da gözünden bakmayı öğrendim 👀 O kadar basit, net ve duygu dolu bakıyor ki gereksiz şeylerle dolu zihnimi ve fikrimi alt üst edebiliyor 🤷🏻♀️ Bu aralar aile filmleri kadar çocukların gözünden anlatılan filmlere de odaklandım. İçlerinden biri daha kalbime öyle işlendi ki İran filmlerini ısrarla yazmamı isteyenlerin gönül gözünden öperim 💜 İşte ağlatmadan içi dağlayan, mesajlarla dolu, kalp gözü açtıran Cennetin Rengi 📽
Muhammed, körler için bir okulda yatılı eğitim görür. Yaz geldiğinde tüm veliler çocuklarını alır ama Muhammed’in babası bir türlü gelmemiştir. Geldiğinde de oğlunun okulda kalmasını ister ama başaramaz ve eve götürmek zorunda kalır!
İran filmlerine başlarken şunu başta kabul etmelisiniz: Hemen her sahnede diyaloglardan daha etkili sembollerle, metaforlarla karşılaşacaksınız 🧩 Tabi aklınıza bizim sanat filmleri gelmesin. Yerli sanat filmlerini seven biri olmama rağmen İran filmlerindeki duyguyu bizimkilerde yakalayamadım 🤷🏻♀️ Sanırım kendi kültürümüzü korumak yerine özenme yolunda ilerliyoruz, İran sinemasındaysa özünü kaybetmemek ekrana başarı olarak yansıyor ✅ Yaşanmış hikayeden uyarlanan film boyunca karakterler, kullanılan mekanlar, diyaloglar hayli gerçekçidir. Konu kör bir çocuk kadar babasının da hikayesidir 👨🏻 Olaylar peş peşe trajediye sürüklenirken duygu sömürüsü yapmadan naif bir dil kullanması daha da hüzünlendiriyor. Anne yüreğiyle Muhammed’i sarıp sarmalama arzusu peşimi bırakmadı. Filmin sonu mutlu mu mutsuz mu, seyirciye kalıyor 👍🏼 Asıl adı Allah’ın Rengi ama çevrilirken (cüret edilemediği için sanırım) değiştirmişler. Ayrıntıları yakalarsanız orijinal adı daha anlamlı gelecektir. IMDb 8.2, 90 dakika, türü dram-aile
