2008’de mezun olur olmaz çalışmaya başladım. Celil Ediz’e 5 aylık hamileyken kendi isteğimle ara verdim (hala bıraktım diyemiyorum) 🤰🏻 4 yıllık “ev kadınlığından” (ev hanımlığındaki o hanımlığı hala göremedim) öğrendiğim şeyler çok basit: Asla kıymet bilinmeyen, yapılanların görülmediği, ciddiye alınmayan, emeğe karşılık maddi getirisi olmadığından boş oturulduğu düşünülen görünmez meslek 💆🏻♀️ Hele anneyseniz Fatma olmaktan öte sadece anne ve ev kadınlığından ibaretsiniz 🤦🏻♀️ Konumuz dışarıda çalışan anneler ile çalışmayan anneleri kıyaslamak değil; sadece dışarıda çalışmayanların ehlikeyif algılanmalarıdır 👎🏼 Peki, tıpkı Sofra Sırları’ndaki Neslihan gibi içimizdeki isyanı çıkarsak mı; ne dersiniz? 📽
Neslihan, kendini evliliğine ve evine adamıştır. Sessiz sakin, utangaç görünen bu kadın, çok da iyi yemek yapar. Lakin çevresindekiler ölmeye başlayınca gözler ona çevrilir. Acaba bu ölümlerin arkasında kim vardır?
Başarılı yerli kara mizah projeleri bulmak kolay değil. Ümit Ünal’sa seyirciyi tatmin edecek bir iş sunuyor 👍🏼 Ataerkil toplumda sessizliğe mahkum edilen, istediği ilgiyi göremeyen, önemsenmeyen, ikinci ve hatta çocuklar varsa üçüncü plana atılan, ev işleri ve annelik dışında pasifleştirilen, ruhunda ciddi sancılar olup “Herkes sağlıklı, haline şükret” cümleleriyle isyanı bastırılan kimdir? 👩🏻Tanıdık geldi mi? 🤱🏻 İşte Sofra Sırları buna bir isyan bayrağı çekiyor ve gerilimle kara mizahı birleştirip derdini anlatıyor. Erkek senarist-yönetmenden böyle vurgulayıcı bir kadın filmi çıkması, hemcinslerini farklı karakterler üzerinden topa tutması takdire şayan ✌🏼Demet Evgar olmasaydı filmi sever miydim bilmiyorum ama onun sayesinde asla unutamayacağıma eminim. Yan karakterler filmin enerjisini biraz düşürse de asıl amacın Neslihan’ı öne çıkarmak olduğunu fark etmek gerek 🤛🏼 Kara komedi sevenler ve tiyatro havası almak isteyenler kaçırmasın! BluTV’den izleyebilirsiniz. IMDb 6.9, 103 dakika, türü dram komedi +13
