34 yıldır evlat, 10 yıldır sevgili ve bunun 5 yılı eş, 3 yıldır anneyim 👩🏻 Kendimce edindiğim en büyük tecrübe ilişkileri çıkmaza sokanın iletişimsizlik olduğudur 🗣 İçinize attıkça sorun büyür; ya kendinizden vazgeçersiniz ya ilişkinizden. Karşınızdakinin istediği hayatı yaşarken kendinizi aynada bile tanıyamazsınız 🤷🏻♀️ Belki bir kaçışla tutunduğunuz yeni ilişkide (evlilik veya annelik fark etmez) istediğinizi bulamayıp tekrar geçmişe dönmek ister ama treni kaçırırsınız 👎🏼 İlişkiyi bitirip eskiye dönmekse yaşadıklarınızdan sonra asıl istediğinizi vermeyebilir (veya umarım daha güzelini getirir). Bunların başlıca sebebi dinlemek yerine savunmayı tercih etmemizdendir. Bir sussak, dinlesek, anlasak ve öyle konuşsak… İçimize ata ata ne hale geliyoruz, biliyor musunuz? Cevabı beni derinden sarsan Marriage Story’de 📽
Nicole ve Charlie, evlilikleri parçalanmak üzere olan bir çifttir. New York’tan Los Angeles’a uzanan boşanma davasında çocuk velayeti, çifti tahminden çok daha fazla yıpratacaktır.
Filmi lütfen varsa eşinizle (partnerinizle) izleyin 👫🏻Bu kadar başarılı olduğunu düşünmediğimden tek başıma; Nicole’un hüznü içime otura otura, Charlie’nin çene titreyişini gözlerim dola dola izledim. Onur’la tekrar seyredecek kadar etkiledi ✌🏼 Uzun süreli ilişki yaşamamdan kaynaklı mı hikayeden çok etkilendim yoksa oyuncular mimikleriyle ve diyaloglarıyla mı o hüznü en derine yerleştirdiler, kararsızım 🤔 Haklı haksızı aramaktan öte beklenmedik gidişatla parçalanan ilişkiye şahit olmak sarsıyor. Sade ve samimi anlatımıyla boşanma sürecinde yaşananlar yüzünden ağzım açık kaldı. Başıma böyle bir şey gelse acaba hangi “zayıflığım” delil olarak kullanılır diye düşündüm 🙄 Belki en sevdiğim iki filmden biri olan Kramer vs Kramer’i hatırlattığı için bu kadar beğendim 🤷🏻♀️ Ah be anne baba ve evlatları, ah be çiftler! Dinlemeyi, anlamayı, konuşmayı denemek için biraz daha zorlasanız olmaz mı? Bu Netflix filmini mutlaka izleyin! IMDb 8,5, 136 dakika, türü dram-romantik (yeni olduğundan IMDb puanı tahminimce düşer)
