30 Ağustos, 29 Ekim ve 10 Kasım’ı okulda yaşayan Celil Ediz’de Atatürk hayranlığı başladı 🥰 Henüz olayları, kişileri tam kavrayamasa da törenler epey heyecanlandırdı. Hatta 10 Kasım’da kasımpatılarla okula gidince doğum günü kutlaması sandı 😳Tabi ki geçmişimizi öğreteceğiz, okulda görecek ama teknoloji neslinin ilgisini nasıl çekeceğiz? 🤔 Bizlere kitaplar yeterdi de yeni nesil daha fazlasını, kolayını istiyor. Ben de “Celil Ediz büyüyünce izleyeceğimiz filmler” listesine tarihimizi anlatan filmleri ekledim. Sayıları az çünkü çoğu kaliteli değil; ama ruha işleyenler için birkaç detayı görmemezlikten geleceğiz. Bunların içinde en içime sinen 120 oldu 📽 Birinci Dünya Savaşı’nda sınırlarda cephane tükenir. Ordu, Van’dan cephane ister. Cephane vardır ama bunu orduya ulaştıracak kimse yoktur çünkü tüm erkekler savaştadır. Tüm umutlar 12-17 yaşları arasındaki kasabanın 120 erkek çocuğundadır.
Hollywood’un milyon $lar harcayıp kahramanlık tasladıkları savaş filmlerini izledikçe yüreğim burkulur. Anlatacak onlarca hikayemiz varken izlediğim Vietnam Savaşı filmlerinin sayısını unuttum 🤦🏻♀️ Bu konuda doluyum ama 120’yi heba etmek istemiyorum 🙃 Yaşanmış olayı film sayesinde öğrendik çoğumuz. Sonu iç burkuyor, ağlatıyor; hele anne olduktan sonra finali bile bile gene ağladım 😢 Çocuklar dahil hayli başarılı oyuncu kadrosuna müzik yoğunluğu eklenince etkilenmemek imkansız. Savaş genelde erkekler üzerinden anlatıldığı için 120’nin kadın ve çocukları anlatıcı seçmesi ayrı puan kazandırıyor ✌🏼Teknik detaylar, senaryodaki yan hikayelerin fazlalığı başarıya çelme taksa da duygu yükü ve kar manzaralı çekimler büyülüyor. Çocuklarla izlemek gerek; vatan kıymetini kitaplar haricinde anlatmanın en etkili yolu filmlerdir! IMDb 7.3, 114 dakika, türü savaş-tarihi-dram
