Celil Ediz’in soruları aylar geçtikçe zorlaşıyor. Bu yaz Kıbrıs’a gittiğimizde farklı ülkelerden insanları görünce şaşırdı. “Anne onlar neden o kadar beyaz? Anne saçları neden sarı? Neden çok koyu renkliler?” gibi sorular sordu 🙄 Anlayacağı şekilde açıklasam da 2 dakika sonra unuttu. Önemli olansa farklı etnik kökendeki insanları olduğu gibi kabul edip bakış açısını en azından nötr tutabilmek. Zor mu? Evinde, mahallesinde kolay ama çevre genişledikçe biraz zor 🤷🏻♀️ En azından çetin bir ayrım yaşamıyoruz. Yaşasaydık konu Kapan filmindeki gibi derinlere iner miydi, bilmiyorum 📽
Siyahi genç Chris, beyaz kız arkadaşının ailesiyle tanışmaya evlerine gider. Çekingenliğini zamanla azaltsa da ailedeki tuhaflığı anlar. Sonrasında evde yaşayan siyahilerin tek tek kaybolması tedirginliği artırır.
Hayli başarılı diyalogları ve etkin senaryosu ile Oscar’ı kapan Get Out’u izlerken bolca rahatsız olacak, gerim gerim gerileceksiniz 😳 Irkçılığın sosyal mesaj niteliğinde gerilim filminde işlenmesi son dönemdeki türdeşlerinden sıyrılmasına neden oluyor. Elbette sinema tarihinde örnekleri var ama modern bakış açısıyla izlemek hayli keyifliydi 👍🏼 Merak duygusu hep taze kalırken, sonlara doğru heyecan doruğa çıkıyor. Hatta eğlenceli yanı da var! Aynı yönetmenin “Us” filmini daha önce yazmıştım ✏️ Zorlayıcı bir bakış açısı var. Korku değil ama psikolojik gerilim türünü seviyorsanız kaçırmayın. IMDb 7.7, 104 dakika, türü gerilim-psikolojik gerilim
