Hamileliğimde ilk 2 ay yoğun uyku haricinde sıkıntı yaşamadım. Ama Celil Ediz aşırı ötesi hareketliydi. O kadar çok kıpırdanır ve tekme atardı ki bir gün hiç hareket etmeyince ağlaya ağlaya hastaneye koşmuştuk; uyuyormuş. Doğdu, hem reflülü hem kolikti. Aylarca bir gram uyku görmedik, tam 11 ay boyunca günde sayısız kez kustu. Geç yürüdü (17 aylık), kucağımda taşımaktan belim koptu. Aşırı hareketli ve aşırı inatçı, sabır taşımı göklere çıkardı 🤦🏻♀️ Ama 2,5 yaşındayken bazı şeyleri kabullendim: İnatçı, hareketli, mizacı zor bir çocuk ama o benim çocuğum 👶🏻 Hasta olsa da, 1 saniye yerinde durmasa da o benim her şeyim 👩👦 Bunu kabullenip çevreye kulak tıkadıktan sonra hayat kolaylaştı, kolaylaşmasa da umursamadım 😏 Yeter ki yanında olayım, her istediğinde sarılayım. Peki, ya annesi yanında olamayan ve yardıma cidden ihtiyacı olan çocuklar ne yaparlar? Rain Man, bu konuda içime en çok dokunan filmlerdendir 📽
2 yaşındayken annesi ölen Charlie, yıllardır babasından uzak tabiri caizse serseri bir hayat sürmektedir. Babasının ölümüyle 3 milyon dolarlık mirası alacağını sanır ama ona sadece eski bir araba kalır 🚙 Tüm miras, varlığından bile haberi olmadığı otistik dahi abisi Raymond’a kalmıştır 😳 Charlie, mirası alabilmek için abisini bakımevinden kaçırarak hayatının en önemli yolculuğuna çıkar. 4 Oscarlı filmde hem otizmi yakından görüyorsunuz hem de annesiz büyüyen bir çocuğun dünyaya bakışını ve içinde kopan fırtınaları izliyorsunuz. Dış görünüşe, fiziksel özelliklere odaklanmadan sevme, iletişim kurma ve kabullenme dileğiyle 🙏🏻 Rain Man vesilesiyle 2 Nisan Dünya Otizm Farkındalık Günü kutlu olsun! Sadece mesajlarda kalmasın, gönül kapımızı da açalım 💙 IMDB 8, 133 dakika, türü dram 🍿 @tohumotizm
#sinemaseveranne #rainman #otizm #filmönerisi #filmtavsiyesi #annetavsiyesi #otizmfarkındalıkgünü #2nisanotizmfarkındalıkgünü #dünyaotizmfarkındalıkgünü #otizmemaviisikyak
