Celil Ediz’i büyütme tarzım ve önceliklerim annemi şaşırtıyor. Oğlumun kendine güvenen bir birey olmasını istemem, küçükken sus pus sakince koltukta oturan kızını anlatmaktan yıllarca gurur duyan anneme garip geliyor. Bir de tüm hayatımı Celil Ediz’e adayıp her şeyden, herkesten el ayak çekmek istememem şaşırtıyor. Kendimin de evliliğimin de öncelikli olmasını istemem normal değil mi? En kıymetlisi olsa da tek özelliğimiz annelik olmamalı. Teknoloji gelişiyor, fikirler özgürleşiyor, öncelikler değişiyor, belki de bireysel olma arzusu artıyor. Peki ya siz? Bu değişimin neresindesiniz? Değiştiniz mi yoksa ödün mü verdiniz? Cevabını İki Papa’da bulalım mı?
Kilisenin görüşleriyle uzlaşamayan Kardinal Bergoglio, 2012’de Papa Bedenict’ten emeklilik için izin ister. Cevap alamayan kardinal, Papa’nın yanına gitmek için bilet aldığı sırada Vatikan’dan başka sebeple çağrı gelir ve ikilinin uzun süren karşıt görüş tartışmaları başlar!
Biyografi-belgesel kıvamındaki çekimler ve diyalog ağırlıklı ilerlemesi hem kilisenin iç hesaplaşmasını hem de bir nevi aklanmasını hedefliyor. Çok durağan akışında her iki din adamının dünyaya bakışı irdelenirken insanların dine bağlılığından uzaklaşma nedenleri sıralanıyor. Vatikan’ın karanlık geçmişi, cinsel istismarı görmeme eğilimi, itibar koruma çalışması, özetle günah çıkarması filmin kilit noktalarıdır. Aşina olmayanlar için tarihi bilgi sunarken dünyanın genel inanç görüşünü (din-mezhep farkı göz etmeksizin) sorgulaması başarılı görünüyor. Film senaryo odaklıdır. Aksiyonlara yer verse de hedef sahneler ikilinin diyaloglarından ibarettir. Kattığı şeyler var, Netflix filmi olarak izlemeye değer.
Film kodu PG-13 yani 13 yaş altı için uygun olmayabilir. IMDb 7.6, 125 dakika, türü biyografi-dram-dram komedi
