Celil Ediz henüz karnımdayken onla konuşmaya başladım. Ruhuma iyi gelen Candan Erçetin, Cem Karaca, Barış Manço, Erkin Koray’la 9 ay geçirdi. Doğduğundan beri bebekten öte insan olduğunu unutmadan uzun uzun konuşuyorum. Tabi aylar ilerledikçe kelimeler düzeltilmeye, sınırlandırmaya, sansürlenmeye başladı. Hele 3 yaş itibariyle vakum gibi her şeyi emen beyni sayesinde özen arttı. Gerçi yaşımız 5 de olsa 35 olsa da hayatımızda sansür fazlasıyla var. Özgürlüğümüzü dile getirmek istesek de ne ülke, ne çevre ne de büyüklerimiz izin veriyor. Sonra bir adam çıkıyor ve kimseyi açık etmeden güçlü senaryosuyla ülkeye, politikaya, büyüklere, büyüyemeyenlere çatır çatır laflarını söylüyor! Tabi ki kıllı bir karakter kadar bilinmiyor ama bilenler kendi halinden memnun. Tolga Karaçelik’e selam ederek karşınızda Sarmaşık!
Bir armatör iflas eder ve seferdeki gemisindeki mürettebat gemide mahsur kalır çünkü deniz hukuku gereği gemide kalmak zorundadırlar. Kaptan ve 5 gemici sonlarının ne olacağını bilmeden huzursuz bekleyişle sınanırlar.
Gemi mürettebatının erkek dünyasında, hiyerarşinin net şekilde çizildiği sıkışık mekanda kaldığınızı düşünün. Eldeki kaynaklar tükeniyor; bunlar gıda, temizlik de olabilir özgürlük de, aldığınız nefes de! Ses çıkaramıyorsunuz, zira kaptanın otoritesi sorgulanamaz. İnsan doğası gereği zorda kalınca hayatta kalma gerilimiyle vahşileşme de kaçınılmazlaşıyor. İşte filmde de farklı kültürde, karakterde, yaşta insanlar sıkışmış alan içinde bilinçsizce kaosa sürükleniyorlar.
Muhteşem oyuncu kadrosuyla, sinematografi kalitesiyle, sanat filmi kategorisinden çok daha öte olduğuna inandığım eleştirisiyle bolca düşündüren bir yapımdır. Final konusunda farklı beklentiler olsa da her karakterde biz varız! İsyanımızı, kaygımızı, özgüven eksikliğimizi, hırsımızı bu denli isimsiz ama bağırarak kalem alan muhalif Sarmaşık’ı kaçırmayın. Bir de Nadir Sarıbacak, herkese oyuncu diyorsak senin yeteneğinin meslek karşılığı nedir? BluTV’de izlemek mümkün. IMDb 8, 104 dakika, türü psikolojik gerilim-dram
