Denemediğim Yol Kalmadı
Bu seneki Tüyap Kitap Fuarı benim için hayli verimli geçti. Onlarca kitabın çoğunluğu ise ebeveyn kitaplarından oluşuyor. Orijinal adı “J’ai tout essaye!” olan Denemediğim Yol Kalmadı da tavsiye üzerine aldığım kitaplardan biridir. 2012’de Türkçe’ye Ertuğrul Memed Koç tarafından çevrilen 165 sayfalık kitabın yazarı ise Isabelle Filliozat’tır. Kuraldışı Yayıncılık’ta basılan kitap, hemen her anne babanın yaşadığı sıkıntıları ve onlarla nasıl baş edileceğini hem çizim hem de örneklerle anlatan bir başucu kaynağı olabilir.
Denemediğim Yol Kalmadı, adıyla dahi birçok anne babayı koltuğa oturup okumaya teşvik ediyor. Hedeflenen ise “Karşı koyma, ağlama ve öfke krizleri: Çocukluğun ilk yıllarını hasarsız geçirmek”tir. Bu hepimizin en büyük temennisi elbette! 12 bölümden oluşan kitabın ana başlıkları şöyle:
- Çocuklar bitkilerden daha karmaşıktır
- 1-1,5 yaş arası: Ebeveynin “Hayır” evresi
- 1,5-2 yaş arası: Çocukların “Hayır” evresi
- 2-2,5 yaş arası: Sırayla, düzenli, düzensiz
- 2,5-3 yaş arası: Ben, ben, ben yapacağım, kendi başıma!
- 3 yaş: Beraber
- 3,5-4 yaş arası: Hayal gücünün, harikaların ve karabasanların doğuşu
- 4 yaş: Yapabilmek, kurallar ve benlik imgesi
- 4,5-5 yaş arası: Benlik bilinci ve sosyalleşme konusunda çekilen sıkıntılar
- Sınır koymak
- Çocuklar arasındaki tartışmalar
- Yaşı gereği
Bölümlerin başlıkları dahi okumanız için sizi davet ediyor. Evladınız kaç yaşında olursa olsun mutlaka bu başlıklardan birini ve daha fazlasını yaşamışsınızdır ve eminim yaşayacaksınızdır. Celil Ediz 21 aylık olmasına rağmen ilk üçüyle yüzleştim!
Kitabın harika bir kullanım kılavuzu var: Önce olay resmedilmiş. Sonra bir baloncukta çocuğun yaşadıkları, hissettikleri onların ağzından yazılmış. Sonrasında da durum bilimsel olarak açıklanmış ve gene çizimlerle olumlu ebeveynlik örneklendirilmiş. Yani diyelim ki bebeğiniz yaramazlık yapıyor. Size direk “Şunu yapın” diye yazmak yerine bebeğin kütüphanedeki kitapları boşalttığı ve babanın bağırması çizilmiş, sonra da bebeğin kafasından geçenler yazılmış. Ardından da bilimsel açıklama ve anne babanın aslında ne yapması gerektiği gösterilmiş. Bu tasvirler akılda öyle kalıcı oluyor ki önemli yerlerin altını çizmekten vazgeçip doya doya çizimlere bakıyorsunuz.
Celil Ediz yavaş yavaş 2 yaş sendromuna giriyor; yani “Hayır” evresine. Her şeye hırçın yaklaşıyor, kendini yere atıyor, anlık sinir krizleri yaşıyor. Bu ve bunun gibi kitaplardaki tavsiyelere uyarak elimden geldiği kadar sabırlı ve olumlu yaklaşıyorum. İnanın, kitaptaki önerileri uyguladığımda kısa sürede krizleri aşmayı başarıyorum. Her defasında sabırlı olamıyorum ama deniyorum. Hem olay büyümüyor hem de benim negatifliğim bebeğe ya da Onur’a geçmiyor 🙂
Kitap Fransız bir yazarın kaleminden çıksa da Fransız kültürü ya da Türk kültürü farklılıkları asla yansıtmıyor. Mutlaka alın, okuyun. Hatta dönem dönem tekrar okumakta ve anne babanın kendini toparlamasında fayda var!
Baş ucu kitaplar listeme ekledim bile!
